Het departement Hérault behoort tot de voornaamste departementen van de regio Occitanie en heeft als hoofdstad Montpellier. Het ligt in het zuiden van Frankrijk en wordt in het noorden begrensd door Gard en Aveyron, in het oosten door Gard en de Middellandse Zee (Golfe du Lion), in het zuiden door de Middellandse Zee (Golfe du Lion) en Aude en in het westen door Tarn en Aveyron.
De Hérault is een – hemelsbreed gemeten – 80 km lange Middellandse-Zeekust rijk, met talrijke lagunes en strandwallen. Daarachter strekken zich de laagvlaktes van de Biterrois (Béziers), de Hérault (benedenloop) en Montpellier uit. Daar is de wijnstok heer en meester, maar de appelboomgaarden zijn ook nauwelijks te tellen.
Deze vlaktes worden afgesloten met heuvel- en bergketens: in het westen het Minervoisgebergte en het eveneens kristalrijke Massif de L’Espinouse, dat deel uitmaakt van het Parc naturel régional du Haut-Languedoc; in het noorden de bijna onbewoonde Causse du Larzac, een kalkrijk tafelland, met ten zuiden ervan een langgerekt plateau van vulkanische oorsprong; in het noordoosten nog meer kalkformaties, namelijk de Montagne de la Séranne. Kortom, de Hérault is een heel palet aan landschappen rijk. www.herault-tourisme.com.
Vakantiehuizen en -appartementen in heel Frankrijk
Bezienswaardigheden Hérault
Montpellier
Vanaf de 9de eeuw floreerde Montpellier dankzij de kruidenhandel. Hieraan herinneren nog, behoudens de medische faculteit van de universiteit, de school voor apothekers, een uit 1593 daterende botanische tuin en een dozijn winkeltjes waar geneeskrachtige kruiden worden verkocht.
De stad telt ongeveer 255.000 inwoners. Montpellier wordt gezien al ‘jong en bruisend’ vanwege het grote aantal studenten in de stad. Meer dan een kwart van de inwoners is student. Deze universiteitsstad is befaamd als kunstcentrum.
Het middelpunt is de Place de la Comédie (theater), waar de in de 18de eeuw aangelegde wandelweg ‘Esplanade’ begint. De Arc de Triomphe in het park Promenade du Peyrou werd in 1691 gebouwd ter ere van Lodewijk XIV, aan wie ook een ruiterstandbeeld daar is gewijd. Aan het einde van deze weg is een waterreservoir met een 800 m lang aquaduct van de tussen 1753 en 1766 gebouwde, 14 km lange, waterleiding.
De Jardin des Plantes uit 1593 was de eerste botanische tuin van Frankrijk. Van de kathedraal St-Pierre stammen alleen de gotische voorhal en het schip uit de 14de eeuw; de bouw werd pas in de 19de eeuw voltooid. De stad telt een groot aantal adel- en koopmanshuizen uit de 17de en de 18de eeuw met mooie siergevels. Deze staan vooral in de universiteitswijk, zoals aan de Rue du Vannau, de Place Aristide Briand en Rue Jean Moulin. Het belangrijkste museum is het Musée Fabre, met schilderijen en beeldhouwwerken. www.montpellier-tourisme.fr.
Agde
Agde is niet zo toeristisch als de omliggende plaatsen en is gelegen tussen Sète en Béziers aan de monding van de Hérault. Het stadje ligt op een heuvel op ongeveer 4 km van de zee. Agde is ontstaan als Fenicische nederzetting. De naam komt van het Griekse ‘Agathos’ (=mooi, goed).
In de pittoreske kleine straatjes staan drie kerken. De kathedraal St-Etienne uit de 12de-eeuw (oorspronkelijk 5de-eeuw) is een vestingkerk met dikke muren van zwart vulkaangesteente, een 35 meter hoge toren en een uiterst sober interieur. Verder het Musée Agathois met historische vondsten uit zee en folklore. Dit museum van kunst en volkstradities beschrijft het leven in Agde van de Oudheid tot nu.
De gemeente Agde bestaat naast Agde zelf ook uit de badplaats Cap d’Agde, evenals de stranden en het dorpje Le Grau d’Agde bij de monding van de Hérault. www.capdagde.com.
Aniane
In Aniane is niet veel meer over van het imposante klooster die Witiza, de zoon van een Gotische graaf, er in 782 stichtte. Witiza trok zich in 780 in Aniane terug als kluizenaar en herschreef de leefregels van Benedictus van Nursia die hij aanpaste aan de realiteit van de 8ste eeuw. Tijdens de godsdienstoorlogen raakten de gebouwen in verval.
Na de Franse Revolutie werd de abdijkerk, de Église Saint-Sauveur, een parochiekerk. In de bijgebouwen werd een katoenspinnerij gevestigd en in 1845 een gevangenis. De oorspronkelijk uit de 12de eeuw stammende parochiekerk, de Saint-Jean-Baptiste-des-Pénitents, wordt tegenwoordig gebruikt als gemeenschapshuis. www.ville-aniane.com.
Balaruc-les-Bains
Balaruc-les-Bains ligt op 7 km van Sète, op een schiereiland dat uitkomt op het meer van Thau. De plaats behoort tot de voornaamste kuuroorden van Frankrijk en is het enige kuuroord direct aan zee. Het thermaalwater heeft een temperatuur van 49,8 ºC en bezit een hoog mineraalgehalte. Hierdoor is het erg geschikt voor de behandeling van gewrichtsaandoeningen en reuma.
Ook heerst er een buitengewoon microklimaat en de lucht is rijk aan jodium, zuurstof en ozon. De stranden van Sète en van Frontignan liggen op ongeveer 10 kilometer afstand. Balaruc is een badplaats die van menselijk formaat is gebleven en die vooral zijn gezelligheid heeft weten te behouden. De gezonde zeelucht, de nabijheid van de Middellandse Zee en het meer van Thau maken Balaruc-les-Bains tot een aangenaam vakantieoord. www.balaruc-les-bains.com.
Bédarieux
Bédarieux telt ruim 6.000 inwoners en ligt op de plek waar de Vèbre in de Orb stroomt. De stad was eeuwenlang een centrum van wolproductie. Tegenwoordig is het stadje het centrum van een uitgestrekt gebied met 25.000 inwoners. Veel kinderen gaan hier naar school en bewoners uit de omliggende gemeenten doen hier hun dagelijkse boodschappen.
Elke maandag is er een grote markt. Aan de oostelijke oever in het oude deel van de stad staan felgekleurde huizen. Ook vindt u er 16de-eeuwse brug over de rivier de Orb en een kerk uit de 15de eeuw. Op de andere oever ligt het Maison des Arts. Dit streekmuseum is gewijd aan de geschiedenis en de tradities van de streek. Het museum bezit tevens een afdeling lokale kunst en een afdeling dier- en plantkunde van de Cevennen. www.bedarieux.fr.
Béziers
Béziers is het centrum van de wijnhandel in Zuid-Frankrijk. In de Albigenzenoorlogen werd de stad volledig verwoest. Béziers profiteerde van de aanleg van het Canal du Midi van de Middellandse Zee naar de Atlantische Oceaan in de 17de-eeuw.
De mooie promenade van de Allée Paul-Riquet is genoemd naar de bouwer van het kanaal. De kathedraal St-Nazaire uit de 13de en 14de-eeuw, met kruisgang, bezit mooie sculpturen. De arena van Béziers biedt plaats aan ruim 13.000 toeschouwers en wordt ook voor stierengevechten gebruikt, waardoor de stad zijn bijnaam van ‘Frans Sevilla’ kreeg. www.beziers-mediterranee.com.
Boussagues
Boussagues is een zeer goed bewaard gebleven middeleeuws dorp en is gelegen in heuvels langs de rivier de Orb. U vindt er een kasteel uit de 12de eeuw en een kerk uit de 14de eeuw. Het Huis van de Baljuw is een mooi voorbeeld van renaissancekunst en behoorde vroeger toe aan de familie van Toulouse-Lautrec. De baljuw is de naam die werd gebruikt om de ambtenaar aan te duiden die tijdens het Ancien Régime de vorst in de steden en landelijke gebieden vertegenwoordigde. www.boussagues-medieval.com.
Brissac
Het kasteel van Brissac dateert uit het begin van de 11de eeuw en is bijna in zijn geheel herbouwd in de 16de eeuw. De donjon stamt nog uit de beginperiode. Tevens bezit het kasteel een ommuring uit de 14de eeuw en een kapel uit de 15de eeuw. De romaanse kerk in Brissac stamt uit de 12de eeuw en is gewijd aan Saint Nazaire Celst. Een ander fraai bouwwerk is de 15de-eeuwse brug over de Hérault.
Claret
In het oude centrum van Claret staat een Romaanse kerk uit de 11de eeuw. In de Verrerie d’Art contemporain de Claret kunt u kennismaken met de geschiedenis van het glasblazen in deze streek; een geschiedenis die teruggaat tot aan de 13de eeuw. Ook kunt er glasblazers en makers van glas-in-loodramen aan het werk zien.
Cirque de Navacelles
Het Cirque de Navacelles is een groot keteldal aan de zuidrand van het Centraal Massief. Het dal werd ongeveer 3 miljoen jaar geleden gevormd door glaciale erosie. Vervolgens sneed de rivier de Vis door de basis van het dal waardoor er een meer in de vorm van een hoefijzer ontstond. Het meer droogde op en liet leem en turf achter.
De oorspronkelijke rivierbedding is nu grotendeels met gras begroeid. Tegenwoordig is het Cirque de Navacelles een van de ‘Grand Sites de France’ en ontvangt het ieder jaar meer dan 250.000 bezoekers. Sinds 2011 maakt het dal deel uit van een gebied dat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco staat vermeld, de regio Causse & Cévennes.
Een spectaculaire weg naar de bodem van de vallei (300 meter diep) is een belangrijke trekpleister. Hier kunt u het keteldal het beste bekijken. Daar vindt u in een groene oase, aan de oevers van de waterval van de Vis, het dorpje Navacelles. Hier is een voor iedereen toegankelijk botanisch pad aangelegd. Deze weg is bereikbaar vanaf Saint-Maurice-Navacelles. Vanaf hier loopt een bijna 10 kilometer lange zijweg (D130) naar een panoramapunt boven het Cirque de Navacelles. Vanaf hier kunt u met de auto in de vallei van de Vis afdalen tot het dorpje Navacelles. www.tourismecevennesnavacelles.com.
Clermont-l’Hérault
Clermont-l’Hérault ligt dichtbij het Lac du Salagou en is rijk aan natuurlijk en historisch erfgoed. De stad ligt in het hart van het departement, 30 minuten van Montpellier en 40 kilometer van de Middellandse Zee. In de Middeleeuwen was Clermont-l’Hérault een ommuurde stad met 15 torens en vier stadspoorten. De in 1155 voltooide stadsmuur staat nog gedeeltelijk overeind. De vestingwerken in het zuidelijke gedeelte van de stad zijn afgebroken.
In het noorden van de stad ligt op het plateau ‘Pioch de Castel’ de ruïne van het feodale kasteel uit de 10de- en 11de eeuw (kasteel van Guilhem). In het centrum van de stad vindt u de Romaanse Église Saint-Étienne-de-Gorjan uit 1161. Vlakbij ligt het 16de-eeuwse klooster van Gorjan met de Notre-Dame-de-Gorjan. De gotische Collégiale Saint-Paul uit de 13de- en 15de eeuw is een versterkte kerk met aan de binnenzijde een indrukwekkende versterkte rozet. In het midden van de rozet is erg mooi een kelk met hostie afgebeeld. De donjon aan de noordkant is 32 meter hoog. De kerk was vroeger met twee muren verbonden met de ommuring van de stad. Achter de kerk stroomt het riviertje de Rhonel. www.destination-salagou.fr.
Ganges
Ganges ligt op het bijzondere punt waar de valleien van de rivieren de Hérault, Arre, Vis, Rieutort en Buèges bij elkaar komen. Het dorp is sinds de 17de eeuw vooral bekend vanwege de zijde-industrie; met name de fabricage van zijden kousen. Aan dit specialisme kwam een eind na de opkomst van de nylon kous. De wachttoren met stormklok, de Tour de l’Horloge, dateert uit 1531. Het middeleeuwse centrum bezit smalle straatjes en pittoreske pleintjes. De markt op vrijdagochtend behoort tot de grootste van Frankrijk.
Grotte des Demoiselles
Aan de weg tussen Ganges en Brissac ligt de Grotte des Demoiselles. De rondleiding gaat langs diverse zalen met als hoogtepunt de zaal ‘La Cathédrale’. Deze zaal is 80 meter breed, 50 meter hoog en 120 meter lang en bestaat uit enorme draperieën en stalactieten. In het verleden heeft de grot o.a. dienst gedaan als toevluchtsoord voor katholieke priesters. De bij de grot gelegen botanische tuin herbergt meer dan 250 soorten planten uit het gebied rondom de Middellandse Zee. www.demoiselles.com.
Gignac
In het hoog boven de Hérault gelegen Gignac staat nog een deel van de middeleeuwse stadswallen overeind. De 17de-eeuwse Notre-Dame-de-Grâce bezit 14 kapellen een een fraaie voorgevel met balkons. Ook vindt u in het centrum enkele grote herenhuizen. De monumentale 18de-eeuwse brug over de Hérault wordt beschouwd als de mooiste brug in Frankrijk uit deze tijd. www.ville-gignac.fr.
Lac du Salagou
Het Lac du Salagou werd in 1958 gevormd ten behoeve van irrigatiedoeleinden en om een toevoerrivier van de Hérault onder controle te krijgen. Het meer ligt op 139 meter hoogte tussen Lodeve en Montpellier, even ten noordwesten van Clermont-l’Hérault.
De stuwdam bevindt zich in de oostelijke punt van het meer en is 62 meter hoog. Het Lac du Salagou heeft een 28 kilometer lange kustlijn en diepblauw water. Aan de noordwestkant liggen veel campings en strandjes. In de zomer is de temperatuur van het meer rond de 24 ºC. Het meer is erg populair bij surfers en zeilers.
Tussen Octon en Liausson ligt een schiereiland met verschillende parkeerplaatsen. Vanaf hier lopen er verschillende wandelpaden rondom dit schiereiland. Vanaf deze paden kunt u lekkere, zeer beschut gelegen baaien bereiken waar u ongestoord kunt zonnebaden. Ook kunt u met de auto, over de D148, rond het meer rijden. Vanaf deze weg heeft u een prachtig uitzicht op het meer. Rondom het Lac du Salagou liggen o.a. de plaatsen Clermont-l’Hérault, Liausson, Octon en Celles. www.lac-salagou.com.
La Grande-Motte
In het begin van de jaren 60 van de vorige eeuw besloot de Franse regering dat de kust van de toenmalige regio Languedoc-Roussillon ontwikkeld moest worden voor het toerisme. De badplaats La Grande-Motte werd als geheel in 1967 ontworpen. De hoge woonpiramiden zijn zeer opvallend en steken hoog boven het vlakke land van de omgeving uit.
Het door Jean Balladur ontworpen La Grande-Motte is inmiddels uitgegroeid tot een druk bezochte badplaats waar in de weekenden veel inwoners van Montpellier komen. De plaats heeft een overnachtingcapaciteit van ruim 100.000 bedden en is daarmee na Agde de grootste badplaats van Occitanie. Behalve in zee kunt u ook in het zwemparadijs Espace Grand Bleu zwemmen. Hier vindt u o.a. een reuzenglijbaan, wildwaterbaan, golfslagbad, sauna en jacuzzi. www.lagrandemotte.com.
Le Pouget
Het versterkte dorp Le Pouget is gebouwd rondom de Église Saint-Jaques uit de 12de eeuw. Rond de kerk staan diverse fraaie huizen uit de 13de- tot en met de 18de eeuw. Buiten de stadsmuren staat de Sainte-Catherine die tegenwoordig in gebruik is als parochiekerk. Deze kerk is de opvolger van de Saint-Jaques, die vanwege haar beperkte afmetingen te klein was geworden. Tevens bezit Le Pouget de ruïne van de priorij van Saint-Amant-de-Teulet. Deze priorij is in de 11de eeuw gebouwd door monniken die afkomstig waren uit de abdij van Aniane.
Iets ten zuiden van Le Pouget vindt u op de Coline des Crozes een meer dan 4000 jaar oud hunebed. 7 kilometer oostelijk van Le Pouget ligt de ruïne van het Château d’Aumelas. Het kasteel kwam in 1114 in handen van de Oranjes. www.le-pouget.com.
Lodève
Lodève is een regionaal centrum en ligt aan de snelweg A75. Lodève ligt niet ver van de Causse du Larzac en de Monts de l’Orb. Ook ligt het dorp vlak bij het Lac du Salagou en de vallei van de Hérault. In Lodéve staat de gotische kathedraal Saint-Fulcran die voor het eerst werd herbouwd in de 10de eeuw en daarna nogmaals in de 13de eeuw. De huidige crypte uit de 6de en 7de eeuw is het oorspronkelijke heiligdom. Deze versterkte kerk bezit een 57 meter hoge toren met in de voorgevel een roosvenster. Het koor in de kathedraal is erg fraai. Ten noorden van de kerk vindt u de kruisgang van het klooster.
Het nabij gelegen, voormalige bisschoppelijk paleis uit de 18de eeuw doet tegenwoordig dienst als stadhuis. Ook bezienswaardig is de gotische brug van Montfort die in een grote boog over de Soulondres loopt. In het geboortehuis van Hercule André de Fleury, kardinaal en minister onder Lodewijk XV, is het Musée de Lodève gevestigd. In dit mooie patriciërshuis vindt u o.a. een collectie geologie, geschiedenis en hedendaagse kunst. Op een kleine 10 kilometer ten oosten van Lodève ligt de priorij Saint-Michel de Grandmont. Deze uit de 11de eeuw stammende priorij, met kerk en kloostergebouwen, is in het geheel bewaard gebleven. Ook vindt u op het terrein menhirs en dolmens. www.tourisme-lodevois-larzac.com.
Minerve
Op een rots, gelegen tussen de Cevennes en de Montagne Noire, ligt het vestingstadje Minerve uit de 13de eeuw met uitzicht op de Gorges de la Cesse et du Brian. Het fenomeen van natuurlijke bruggen die de Cesse et du Brian in de rotsen hebben uitgesleten maken Minerve tot een geologisch uitzonderlijke plaats. De geschiedenis van deze plek gaat terug tot de tijd van de jagers-verzamelaars uit de prehistorie.
Minerve is vooral bekend als imposante middeleeuwse katharenvesting. Het dorp is aangewezen als een van de Plus Beaux Villages de France (‘Mooiste dorpen van Frankrijk’). Deze historische hoofdstad van de Minervois is nu een van de prestigieuze poorten tot het Parc Naturel Regional du Haut-Languedoc. Minerve ligt in het hart van de wijngaarden van de AOC Minervois en staat ook bekend om zijn prachtige wijnen. De Romeinen plantten hier de eerste wijnstokken. Al eeuwenlang produceert de Minervois stevige, ronde en fruitige wijnen, die door de jaren heen steeds beter worden. www.minervois-caroux.com.
Mourèze
Het fraaie dorp Mourèze ligt in een deel van een 340 hectare groot amfitheater van dolomieten; het Cirque van Mourèze. Enorme zuilen van kalksteen (dolomiet) steken hier in de lucht en hebben vreemde vormen gekregen, zoals die van een menselijke schedel of een fallus. Erosie is de oorzaak van dit bos van steen. In het centrum van het dorp vindt u een Romaanse kerk uit de 11de eeuw. Rondom de kerk liggen smalle, kronkelende straatjes.
Het Cirque van Mourèze is bereikbaar vanuit het dorp of via de Gallische nederzetting Courtinals. De wandelroute brengt u naar een uitzichtpunt met zicht op het Cirque en het dorp Mourèze. In de zomer kan het er erg warm zijn omdat er weinig schaduw is. Blijf op de aangegeven route en klim niet op de rotsen; het kalksteen is zeer breekbaar. www.destination-salagou.fr.
Palavas-les-Flots
De badplaats Palavas-les-Flots heeft een 7 kilometer lang zandstrand en de hierbij behorende faciliteiten. De oorspronkelijke vissersplaats bezit inmiddels hotels, een jachthaven, villa’s aan het strand en een casino. Palavas-les-Flots heeft zijn authentieke karakter vrij aardig weten te behouden. In het oude stadsdeel vindt u smalle straatjes en gezellige pleintjes.
In de verdedigingstoren ‘La Redoute’ uit 1743 is het Musée Humoristique Albert Dubout gevestigd. De collectie bestaat hoofdzakelijk uit tekeningen van de humoristische tekenaar Albert Dubout (1905-1976). De toren werd gebouwd om de toegang tot de Grau te bewaken. Rondom de toren ligt het Parc du Levant. De meren die rond Palavas liggen behoren tot de Petite Camargue. Door deze meren loopt het Canal du Rhône à Sète. Rond de meren liggen mooie wandelpaden voor urenlang wandelplezier. www.ot-palavaslesflots.com.
Pézenas
Tussen Montpellier en Béziers ligt het eeuwenoude stadje Pézenas. Ten tijde van de Romeinen vervulde de stad een belangrijke rol in de wol- en lakenhandel. De echte glorietijd kwam toen de Staten-Generaal van Languedoc hier hun vergaderingen hielden. Dit was ongeveer in de periode 1450 – 1650. Hierdoor vestigden zich in de stad belangrijke geslachten zoals Montmorency en Conti.
Armand de Bourbon uit het geslacht Conti was een flamboyant figuur en maakte van Pézenes het ‘Versailles van Languedoc’. Deze reputatie zorgde voor de komst van de Franse toneelschrijver en acteur Molière die gedurende een aantal jaren voorstellingen hield op het marktplein. Een standbeeld van hem is te vinden op de Place du 14-Julliet.
In het Musée de Vulliod Saint Germain vindt u een permanente tentoonstelling die gewijd is aan Molière. Verder bezit het museum een collectie meubelen uit de 16de tot en met de 18de eeuw, aardewerk en handgeknoopte wandkleding. Ondanks dat er is weinig is overgebleven uit de Romeinse tijd of de middeleeuwen blijft de stad toch aantrekkelijk vanwege de vele patriciërshuizen uit de 17de en 18de eeuw.
In de in de Rue François-Oustrin gelegen gelegen Hôtel de Lacoste exposeren vaak plaatselijke kunstenaars, met name schilders. In dezelfde straat vindt u tevens de Église Saint-Jean uit de 18de eeuw. Tegenover de kerk staat de voormalige commanderij van de geestelijke ridderorde der johannieters. Erg interessant is ook het 14de-eeuwse joodse getto dat bestaat uit de Rue de la Juiverie, de Rue des Litanies en de Porte du Ghetto. . www.ville-pezenas.fr.
Rivier Hérault
De rivier de Hérault komt bij het plaatsje Ganges het departement binnen en ontspringt op de Mont-Aigoual in de Cevennen. De rivier mondt bij Agde, ter hoogte van Le Grau d’Agde en La Tamarissière, uit in de Middellandse Zee. De belangrijkste zijrivieren zijn de Arre, de Vis, de Peyne en de Lergue.
Saint-Guilhem-le-Désert
In 804 stichtte Willem van Oranje, hertog van Aquitanië, de Abbaye de Gellone. Het klooster is gebouwd in het smalle dal van de Verdus vlak bij de plaats waar deze in de Hérault stroomt. In de 11de tot de 13de eeuw kreeg de abdij steeds meer land in haar bezit. In deze periode ontstond er een dorp rondom de abdij.
Saint-Guilhem lag op een van de routes naar Santiago de Compostela en werd mede vanwege het in 1139 bijgezette lichaam van de heilige Guilhem druk bezocht. Vanaf de 14de eeuw raakte het klooster in verval en de Franse Revolutie maakte een definitief einde aan het kloosterleven.
Aan de hoofd- en zijstraten van Saint-Guilhem staan fraaie huizen uit de Middeleeuwen en de Renaissance. Het centrum van het dorp wordt gevormd door de Place de la Liberté; hier vindt u ook de abdij en de bijbehorende kerk. Het geheel staat als onderdeel van de ‘Wegen naar Santiago de Compostela’ op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Een andere bezienswaardigheid is de Duivelsbrug. Deze ‘Pont du Diable’ werd in de 11de eeuw een stukje buiten Saint-Guilhem gebouwd.
Iets ten zuiden van Saint-Guilhem ligt aan de Hérault de Grotte de Clamouse. De rondleiding voert u o.a. langs een door een ondergrondse rivier uitgesleten labyrint waardoor water van de Causse du Larzac naar de Hérault stroomt. Hierna komt u in drie verschillende zalen met bekende afzettingen zoals stalactieten, stalagmieten, draperieën en aragonietkristallen. www.saintguilhem-valleeherault.fr.
Saint-Jean-de-Fos
Bij Saint-Jean-de-Fos ligt de Pont du Diable. Deze oude brug over de rivier de Hérault stamt uit de 11de eeuw en 13de eeuw. De brug staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en maakt deel uit van de ‘Wegen naar Santiago de Compostela’.
Saint-Jean-de-Fos zelf bezit nog een deel van de oude stadswallen. Het dorp staat bekend om zijn eeuwenoude pottenbakkerstraditie. U kunt er verschillende pottenbakkersateliers bezoeken. www.mairie-saintjeandefos.fr. Pottenbakken: www.potiersdestjeandefos.com en www.argileum.fr.
Saint-Martin-de-Londres
Saint-Martin-de-Londres is ontstaan rond een priorij die aan het einde van de 11de eeuw werd gesticht als dependance van de abdij van Saint-Guilhem-le-Désert. Enkele delen van de oude vestingmuren zijn nog bewaard gebleven, waaronder de Tour de l’Horloge en de Tour d’Arnoud. Ook vindt u er de Romaanse kerk Saint-Martin uit de 11de eeuw. Deze kerk bezit als een van de weinige in deze regio een koepel. Het portaal is erg fraai. www.tourisme-picsaintloup.fr.
Sète
De toegang tot de zee is veel waard. Zo is bij een opening naar de Middellandse Zee Sète ontstaan op een smalle strook zand tussen de zee en het meer van Thau. Vervolgens heeft de stad de hellingen van de berg Saint-Clair veroverd. Deze voormalige schuilplaats van piraten een zeelieden groeide uit tot een levendig stadje en kreeg in de 18de eeuw een nieuwe Koninklijke kade. Sindsdien viert dit kleine Venetië van de Languedoc elk jaar rond de kaden feest met het beroemde schouwspel van de steekspelen op het water.
Het hele jaar door vormt de haven van Sète een culturele smeltkroes. Terwijl op de kaden met hun kleurrijke gevels het publiek geniet van een lokale specialiteit gaat het ballet van de vistrawlers met hun gevolg van meeuwen onverminderd voort. Iets verderop klopt het hart van de oude wijken, zoals de Point Courte, herinnerend aan de Italiaanse wortels van de stad. Ook de uitbundigheid en de kunst voelen zich op dit schiereiland thuis. Paul Valéry is hier geboren, Brassens heeft er gezongen en Agnès Varda heeft er gefilmd. De kustweg van Sète, de tweede vissershaven van Frankrijk, voert u naar de stranden van de Lido. www.nl.ot-sete.fr.
Villeneuvette
Het kleine dorpje Villeneuvette ligt in het hart van de Hérault en werd in 1670 gesticht door Pierre Baille, een lokale lakenhandelaar. In 1677 werd er in opdracht van Colbert, de minister van handel onder Lodewijk de XIV, een weverij gevestigd. Deze Manufacture Royale moest hoogwaardige producten gaan leveren aan de koning en Frankrijk onafhankelijk maken van buitenlandse import. In 1720 werd de fabriek privébezit. Met de opkomst van stoommachines in de 19de eeuw werd de capaciteit flink verhoogd en werd er een woonwijk voor de fabrieksarbeiders gebouwd. Op het hoogtepunt van de fabriek werkten er 800 medewerkers.
In 1950 zaten de arbeiders 15 maanden zonder werk. In 1954 werd de fabriek definitief gesloten vanwege hevige concurrentie uit Noord-Frankrijk. In 1968 werd een deel van de gebouwen door de enige eigenaar verkocht en kwam de restauratie van de gebouwen op gang. Het ontvolkte Villeneuvette trok weer nieuwe bewoners aan. Er kwam een nieuw afwateringssysteem. De straten en het plein LOUIS XIV werden opnieuw geplaveid en er kwam straatverlichting. Te bezichtigen zijn de arbeiderswoningen, de kerk uit 1740, de fabrieksgebouwen en het waterbassin.
